10:43 PM 21-րդ դարի իրականություն | |
21-րդ դարի իրականություն Սա մի թեմա է, որի շուրջ կարող ենք խոսել բավականին երկար ու նույնիսկ վերջում ոչ ոք չի կարողա գալ վերջնական որոշման: Համակարգիչ, համացանց...սրանք դարձել են մարդկանց կյանքի անբաժան մասնիկները, որոնցից նրանց զատել, կարճ ու կոնկրետ, ոչ ոք չի կարողանում: Մարդիկ այնքան են տարվում համակարգչի առջև նստած, որ նրանց ամենևին էլ չի հետաքրքրում, թե ի՞նչ է կատարվում իրենց շուրջը, ի՞նչ վատ դեպքեր են տեղի ունենում: Չնայած՝ այս ամենը նրանք հնարավորություն ունեն իմանալ սոց.ցանցերից, որտեղ նրանք կարող են տեղեկանալ ամեն ինչի մասին, ու նույնիսկ այն ամենի, ինչը փոխում ու դեպի վատն է դարձնում մարդուն: Կար մի ժամանակ, որ մարդիկ անգամ չգիտեին, թե ինչ է համակարգիչը, իսկ հիմա առանց համակարգչի մարդը չի կարող գոյատևել: Գիտե՞ք, ես զարմանում եմ այն ծնողների վրա, ովքեր անուշադրության են մատնում իրեց երեխաներին ու նորմալ են ընդունում այն փաստը, որ իրնց երեխան ժամերով նստում է համակարգչի առջև: Ինձ թվում է, որ երբեք էլ ես չեմ հասկանա նման ծնողներին: Համակարգիչը մեզ համար դարձել է <<հիվանդություն>>, այն էլ՝ <<անբուժելի>>: Ճի՛շտ է, համակարգիչը մարդուն կտրում է իրականությունից,նրանք մոռանում են իրենց պրոբլեմների մասին, բայց, հավատացե՛ք, որ դրանով չեք կարող լուծել ձեր պրոբլեմները: Այսօր համակարգիչը շատ երեխաների մոտ առաջացնում է կախվածություն, որը վերացնելը ծնողների համար դառնում է շատ դժվար: Իսկ ու՞ր էին այդ նույն ծնողները, ովքեր երեխային թողնում էին ժամերով մնալ համացանցում: Իսկ հետո էլ կախվածություն առաջանա Հ.Գ. Իսկ իմ հասակակիցներին ուզում եմ խորհուրդ տալ, որ շատ ժամանակ չտրամադրեն այդ համացանցին, որովհետև այն ձեզանից խլում է ավելորդ ժամանակ: Մեկ ժամ համակարգչի դիմաց անցկացնելու փոխարեն կարդացեք գիրք, կամ դուրս եկեք զբոսնելու, այլ ոչ թե լարված նստեք ու սպասեք, թե երբ է ինչ-որ մեկը սոց.ցանցով ձեզ նամակ ուղարկելու: Ապրեք ռեալ կյանքով: Սա մի թեմա է, որի շուրջ կարող ենք խոսել բավականին երկար ու նույնիսկ վերջում ոչ ոք չի կարողա գալ վերջնական որոշման: Համակարգիչ, համացանց...սրանք դարձել են մարդկանց կյանքի անբաժան մասնիկները, որոնցից նրանց զատել, կարճ ու կոնկրետ, ոչ ոք չի կարողանում: Մարդիկ այնքան են տարվում համակարգչի առջև նստած, որ նրանց ամենևին էլ չի հետաքրքրում, թե ի՞նչ է կատարվում իրենց շուրջը, ի՞նչ վատ դեպքեր են տեղի ունենում: Չնայած՝ այս ամենը նրանք հնարավորություն ունեն իմանալ սոց.ցանցերից, որտեղ նրանք կարող են տեղեկանալ ամեն ինչի մասին, ու նույնիսկ այն ամենի, ինչը փոխում ու դեպի վատն է դարձնում մարդուն: Կար մի ժամանակ, որ մարդիկ անգամ չգիտեին, թե ինչ է համակարգիչը, իսկ հիմա առանց համակարգչի մարդը չի կարող գոյատևել: Գիտե՞ք, ես զարմանում եմ այն ծնողների վրա, ովքեր անուշադրության են մատնում իրեց երեխաներին ու նորմալ են ընդունում այն փաստը, որ իրնց երեխան ժամերով նստում է համակարգչի առջև: Ինձ թվում է, որ երբեք էլ ես չեմ հասկանա նման ծնողներին: Համակարգիչը մեզ համար դարձել է <<հիվանդություն>>, այն էլ՝ <<անբուժելի>>: Ճի՛շտ է, համակարգիչը մարդուն կտրում է իրականությունից,նրանք մոռանում են իրենց պրոբլեմների մասին, բայց, հավատացե՛ք, որ դրանով չեք կարող լուծել ձեր պրոբլեմները: Այսօր համակարգիչը շատ երեխաների մոտ առաջացնում է կախվածություն, որը վերացնելը ծնողների համար դառնում է շատ դժվար: Իսկ ու՞ր էին այդ նույն ծնողները, ովքեր երեխային թողնում էին ժամերով մնալ համացանցում: Իսկ հետո էլ կախվածություն առաջանա Հ.Գ. Իսկ իմ հասակակիցներին ուզում եմ խորհուրդ տալ, որ շատ ժամանակ չտրամադրեն այդ համացանցին, որովհետև այն ձեզանից խլում է ավելորդ ժամանակ: Մեկ ժամ համակարգչի դիմաց անցկացնելու փոխարեն կարդացեք գիրք, կամ դուրս եկեք զբոսնելու, այլ ոչ թե լարված նստեք ու սպասեք, թե երբ է ինչ-որ մեկը սոց.ցանցով ձեզ նամակ ուղարկելու: Ապրեք ռեալ կյանքով:
| |
|
| |
| Всего комментариев: 0 | |