| « Январь 2015 » | ||||||
| Пн | Вт | Ср | Чт | Пт | Сб | Вс |
| 1 | 2 | 3 | 4 | |||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
3:44 PM Անբուժելի ցավը | |
| |
|
| |
Ինչի՞ են միշտ վիշտն ու ցավը ինձ ուղեկցում: Ինչի՞ է միշտ դժբախտությունն իմ դուռը թակում: Ա՜խր ինչի՞, ո՞վ ինձ կբացատրի: Ու այս ամենը հենց քո պատճառով: Դու, հենց դու ես մեղավոր, իմ միակ, իմ սիրելի: Մի՞թե դժվար էր խոսել, պատճառաբանել: Ես կհասկանայի, ես անկասկած կհասկանայի, միայն թե խոսեիր, միայն թե բացատրեիր: Ինձ սպանում է քո անտարբերությունը: Ես հանձնվում եմ, այո՛, հանձնվում եմ: Բավական է տանջես ինձ քո պահվածքով: Դու ես իմ միակը, սիրում եմ քեզ, դու ես այն մեկը, ով կբուժի իմ ցավը: Այն ցավը, որը անբուժելի է: Մի՞թե մարդկային ոչինիչ չկա քո մեջ: Մի՞թե սա խաղ չէր: Մի՞թե դու ինձ այլևս չես սիրում: Խոսի՛ր. խնդրում եմ: Ինչի՞ ես տանջում ինձ: Հասկացիր, ես քեզ իմ ամբողջ կյանքն եմ տվել, ամբողջը, առանց իմ մասին մտածելու, իսկ դու, դու քայլում ես իմ վրայով, ոտքերիդ տակ ճզմելով իմ զգացմունքները: Ու դա ճի՞շտ է, չե՞ս կարծում, որ մյուսն էլ քո հետ այդպես կվարվի: Դե ու՞ր կորավ այն «ասպետը», ով պետք է լիներ իմ կյանքի կեսը, ով ինձ հետ պիտի կիսեր ուրախությունն ու տխրությունս: Ու՞ր է: Երանի քո մաշկի վրա զգայիր այն, ինչը հիմա ես եմ զգում: | Всего комментариев: 0 | |
Мой сайт
Мини-чат
Календарь
Друзья сайта
Наш опрос
Статистика
Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0
Главная » 2015 Январь 4 » Անբուժելի ցավը