| « Октябрь 2014 » | ||||||
| Пн | Вт | Ср | Чт | Пт | Сб | Вс |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
7:01 PM Գիշերը՝ իմ միակ ընկեր | |
Долго паря в темноте, А утром скитаясь опять Я хочу поменять в себе то, Что другим никогда не понять... Գեվ(GevBeyB) | |
|
| |
Ախր ամեն ինչ այնքա~ն լավ սկսվեց: Իսկ հետոն անասելի ցավոտ դասավորվեց: Հիմա ես մենակ եմ այս մթության մեջ: Գրիչս աղոտ լույսի տակ անփույտ ձեռագրով շտապում է թղթին հանձնել սրտիս թելադրանքը: Միայնակ եմ՝ ինչ որ մեկի կարիքը ունեմ: Ինչպես միշտ փորձում եմ հանգիստս գտնել դրսում: Ամեն ինչ սովորական է՝ հագիս նույն կեդերը, սովորականից ավելի նեղ տաբատը, ավելորդ հայացքներից խուսափելու համար սև կապյուշոնը, որի տակից պարզ երևում են սպիտակ ականջակալներս: Երգը նրանց մեջ այնքան բարձր է, որ անգամ խլացնում է մտքերս: Գիշեր է: Աստղերի լույսը երևան է բերում խունացած դեմքիս մի մասը: Այս ուշ գիշերը այնքա~ն բան է պատմում ինձ իմ մասին: Այնքան բացահայտ է դառնում հոգուս ճիչը նրա անխոս գրկում: Անցյալ էլ չկա՝ այն ուղղակի ոտնահար արին: Անցյալիս պես աննկատ կորցրեցի նաև ժամանակի զգացումը: Տարօրինակ դատարկություն է ներսս տիրել, խորասուզվում եմ անիմաստ երգի ամեն բառի մեջ, գտնում իմաստ, շունչ հաղորդում: Լուսաբացը ինձ զարմացրեց իր անսպասելիությամբ, նայում եմ հեռախոսի դիսփլեյին՝ բազմաթիվ չընդունված զանգեր: Ես այսքան ցնորված դեռևս չէի եղել: Այսօր ես հասկացա, որ գտել էի իմ հոգու հանգստությունը, իսկ առավոտն ու լուրթ եթերը ամեն ինչ փչացրին: Վերադարձա տուն, առանձին վայրում պատրաստեցի մի նոր դատարկ թերթիկ, որ դիմավորեմ գալիք գիշերը, դիմավորեմ նրան ում կարիքը ունեի ասյքան ժամանակ: | Всего комментариев: 0 | |