Այսօր մենք խոսում ենք ցածր , գրեթե անլսելի , արդեն մեկս մյուսից շա՜տ հեռու ենք , ես գոյություն ունեմ միայն քո մեջ,իսկ դու արդեն մոռացել ես ինձ:Այսօր այն մարդու համար,ով գրում է "այսօր" բառը , մեկ այլ նշանակություն ունի , քան ՝ այն մարդու համար , ով կարդալու է այդ բառը:
Անրի Բարբյուս ՝ "Քնքշանք"
Թաքուն չարությունը շարունակում էր ապրել սրտում , ճահճի հատակը սուզված և տիղմի միջով նսեմացնող աղոտ լույս առկայծող դիվային անոթի պես:
Կյանքը ոչ թե հոսել , այլ անշարժացել էր , խլել էր կենարար ուժերը և ինչպես ճահճի մթագնած ու պղտոր ,թունավոր գոլորշիներ արձակող ջրերը ՝ մեղսահոտ էր արձակում:
Այդ ժամանակներում ես լիովին երջանիկ էի և ինձ զգում էի ազատության մեջ:Թեև գիտեի , որ բամբուկե ցանկապատի այն կողմում արգելված աշխարհն էր , բայց այդ աշխարհը ոտք դնել չէի ուզում,վախենում էի այդ աշխարհում ապրող մարդկանցից , և նրանք ինձ ամենևին երջանիկ չէին թվում:
Տօմիէ Օխարա ՝ "Նրա անունն էր Օ-Էն"
Երբ շոյում էի աղջնակի մատուցած ծաղիկները , տարօրինակ խոհեր ինձ համակեցին:Մի րոպե թվաց , որ կորցնում եմ համեմատությունը:Բայց ոչ,սոսկ գիտակցում էի մի հասարակ ճշմարտություն:Մարդը երջանիկ է իր գործով:Ու այդ դեպքում նա արծիվ է դառնում,թևեր է առնում և հպարտ ու խրոխտ թռչում է :Ու բարձունքներից դիտում է աշխարհը:Լեռները:Սարերը:Ծովերը:Ու մարդկանց:
Զավեն Դոլաբջյան ՝ "Հերետիկոսը"
-Ինչու՞ է մարդը ծնվել:
-Ապրելու համար:
-Իսկ ի՞նչ է նշանակում ապրել:
-Ապրել նշանակում է ծնվել , մեծանալ , աշխատել,կառուցել , ստեղծել:
-Միա՞յն:
-Ոչ,ինչպես թե:Ապրել նշանակում է պահպանել ու բազմացնել սերունդը ՝ ընտանիք , երեխաներ,թոռներ:Ու նրանց թողնել բոլոր ստեղծած բարիքները:
-Ուրի՞շ:
-Ապրել նշանակում է նաև պայքարել,կռվել,հարթել ուղին,գնալ առաջ:
-Ուրեմն ապրել նշանակում է գոյություն ունենալ:
-Մասամբ:
-Իսկ ինչու՞ մասամբ,եթե դուք այդպես եք մեկնաբանում:Ուրեմն կյանքը ընդհանուր երևույթ է բոլոր տեսակի կենդանիների համար:Այդ թվում և մարդու:
-Ոչ,ոչ:Մարդու կյանքը ուրիշ է:Նա մտածում է,խորհում է:Նա գիտակցություն ունի:Ոչ մի նմանություն կենդանու կյանքի հետ:
-Իսկ սե՞րը:
-Մի՞թե կենդանին էլ չի սիրում:
-Այո,կենդանին էլ է սիրում:Գուցե և շատ:
Իմ զրուցակցի ձայնի երանգը աստիճանաբար փոխվում էր:Նա դառնում էր ավելի խիստ,բայց մի քիչ էլ արհամարհական:Շարունակում է.
-Ապա ինչու՞ եք տարբերություն դնում մարդու և կենդանու սիրո միջև:
-Ես չեմ դնում:Դա կա:Եվ այնպես,որ մարդու սերը ու կենդանու սերը բացարձակապես տարբեր երևույթներ են:
-Անշուշտ տարբեր են,չէ՞ որ մարդը մարդ է,կենդանին ՝ կենդանի,ուստի և սերերն էլ տարբեր պիտի լինեն:
-Ոչ:Մարդը ծնվել է սիրելու և սիրվելու համար:Նա չի ծնվել լոկ գոյություն ունենալու համար:Մարդու համար ապրել,նշանակում է սիրել և սիրվել:Սերն է ստեղծում մարդուն:Սերն է մարդու լույսը:Նա է ուժը:Եվ մարդը մարդ է միայն սիրով:
Այլևս հարցեր չտվեց իմ զրուցակիցը:
Ես էլ չէի կարող շարունակել,որովհետև զգացի ,որ ուրվականը ինձանից հենց այդ խոսքերն էր ուզում լսել:Հասկացա,որ նա հանդես է գալիս մեղադրողի դերում:Որպես դատախազ:Իսկ ես մեղադրյալի աթոռին էի:Ու արդարացի:Որովհետև կարծում էի,թե սիրում եմ նրան...
Բայց թույլ էր իմ դատախազը:Նրա աչքերում արտասուքի կաթիլներ երևացին:
Զավեն Դոլաբջյան ՝ "Խոսող ուրվականը"
|
